Η Πανελλήνια Ένωση Βιντζότρατας, δια του προέδρου της Γ. Φατούρου και του γραμματέα της Γ. Παπαδημητρίου απευθύνει μήνυμα ενότητας και συνεργασίας του συνόλου του αλιευτικού κλάδου:
Αγαπητοί συνάδελφοι αλιείς,
Μετά από πολύ κόπο και επίπονες προσπάθειες 10 ετών για να διορθωθεί η αδικία που έγινε το 2006 (Ε.Κ 1967 12/2006) στη βιντζότρατα, βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση και σας γνωρίσουμε ότι από 1-10-2017 το αλιευτικό μας εργαλείο θα ξαναεργασθεί, στις ελληνικές θάλασσες μετά από την έγκριση στου Σχεδίου Διαχείρισης της βιντζότρατας από την επιστημονική επιτροπή της Ε.Ε.
Στο διάστημα αυτό, των δέκα ετών, αντιμετωπίσαμε, από μία μειονότητα συναδέλφων αλιέων, έντονη αντίδραση, εμπόδια στην δικαίωση του αγώνα μας και αμφισβήτηση του αλιευτικού μας εργαλείου με μία καταστροφολογία πέρα από κάθε λογική ή επιστημονική τεκμηρίωση και επαγγελματική δεοντολογία.
Θεωρούμε ότι είναι πλέον καιρός και επιτακτική ανάγκη να βαδίσουμε όλοι οι αλιείς μαζί, ανεξαρτήτως αλιευτικών εργαλείων, χέρι με χέρι και με αλληλεγγύη ο ένας προς τον άλλο εμπρός στα τόσα προβλήματα του κλάδου μας, του λαού και της πατρίδας μας.
Να αφήσουμε πίσω την εποχή που η Ελληνική αντιπροσωπεία αλιέων στις Βρυξέλλες ήταν η μόνη Μεσογειακή που την ανακαλούσαν στην τάξη. Κι αυτό γιατί ποτέ δεν παρουσιαστήκαμε με ενιαίες θέσεις όπως οι αλιείς των διαφόρων αλιευτικών εργαλείων άλλων χωρών.
Κατηγορούσαμε ο ένας το εργαλείο του άλλου.
«Αυτοπυροβολούμαστε» δίδοντας πολλή άσχημη εικόνα για την χώρα μας και κάνοντας κακό στον εαυτό μας.
Χρειαζόμαστε όλοι οι αλιείς ένα διαφορετικό ήθος, μία αληθινά πιο ουσιαστική, συναδελφική και αλληλέγγεια επαγγελματική προσέγγιση και συνεργασία , προκειμένου να διορθώσουμε την άσχημη εικόνα που έχει δώσει η χώρα μας στην Ε.Ε. και εμείς οι αλιείς στις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου μας.
Δεν είναι ηθικά και επαγγελματικά επιτρεπτό οι αλιείς ενός αλιευτικού εργαλείου που επιτρέπεται να ψαρεύουν 365 ημέρες το χρόνο, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, να ζητούν απαγορεύσεις για άλλα εργαλεία που ψαρεύουν περιορισμένα χρονικά διαστήματα και μάλιστα με δεσμεύσεις από σχέδια διαχείρησης.
Προτάσεις στηριγμένες στην πείρα μας και τις έγκυρες επιστημονικές μελέτες πρέπει να γίνονται μόνο από τα συλλογικά όργανα (σωματεία και ομοσπονδίες) με γνώμονα όχι τα συμφέροντα του κάθε αλιευτικού εργαλείου αλλά το συλλογικό καλό του κλάδου και την αειφόρο, ορθολογική διαχείριση του αλιευτικού μας πλούτου.
Να εκτιμήσουμε την ανάγκη ουσιαστικής ενότητας του κλάδου μας να εμπιστευτούμε τα πιο αξιόλογα, αντικειμενικά και ενωτικά στελέχη μας για να αναδείξουμε σε σωστές κατευθύνσεις τις προτάσεις μας.
Να πλαισιώσουμε τους επιστήμονες που ερευνούν την αλιευτική δράση και να συνεργαστούμε μαζί τους, γιατί η επιστήμη χρειάζεται την εμπειρία μας και εμείς χρειαζόμαστε την επιστημονική τεκμιρίωση που τις περισσότερες φορές ταυτίζεται με τις εμπειρικές μας γνώσεις και ενισχείει τις προτάσεις μας.
Οι αλιείς της βιντζότρατας πρωτοπορώντας σ΄ αυτόν τον τομέα κάναμε μια αρχή προτείνοντας το 40% περίπου των Ελληνικών ακτογραμμών, με μηδενική αλιευτική δραστηριότητα του εργαλείου της βιντζότρατας.
Πρέπει οι ψαράδες να αφουγκραστούμε τις ανάγκες 10.000.000 Ελλήνων καταναλωτών και ακόμα περισσότερων τουριστικών επισκεπτών που σαν τελικοί αποδέκτες των προϊόντων μας αναζητούν ποικιλία αλιευμάτων, ποιότητα και προσιτές τιμές.
Η χώρα μας έχει ανάγκη από όλα τα αλιευτικά εργαλεία και θα πρέπει ο τρόπος αλιείας και η νομολογία να καθιστούν τα εργαλεία βιώσιμα.
Ο φόβος μας είναι μήπως οι συνεχείς απαγορεύσεις από Ε.Ε. και Ελλάδα έχουν αρνητικό αποτέλεσμα στην βιωσιμότητά μας.
Μην πάθει πάλι η χώρα μας ότι έπαθε με την βιντζότρατα από το 2010 μέχρι σήμερα, που η μαρίδα πεθαίνει στην Ελληνικές θάλασσες αφού δεν την ψαρεύουμε και εισάγουμε από την Τουρκία και την Αλβανία.
Η Ελλάδα έχει πολύ καλή ποιότητα θαλασσών ώστε με ορθολογικές αλιειευτικές πρακτικές και δράσεις Ιχθυοκαλλιέργειας μπορούμε να έχουμε ανεκτίμιτα οφέλη με πολλαπλούς αποδέκτες στο σύνολο του λαού και την χώρα μας.
Είμαστε όλοι μέλη ενός ενιαίου σώματος και με την ουσιαστική συνεργασία μας μπορούμε να φροντίζουμε για το κόστος, την ποιότητα στο τραπέζι των συμπολιτών μας και την ανάπτυξη των εξαγωγών του κλάδου μας.
Μέσα από το σύνθημα ενότητας και συνεργασίας που προσπαθούμε να προωθήσουμε με αυτή την επιστολή «προς όλους» ας αναλογιστούμε ότι στους Ελληνικούς γυαλούς μπορούν να επιζούν και να αναπτύσσονται τρισεκατομμύρια ψάρια.
Γιατί να μη μπορέσουμε μόνο μερικές χιλιάδες ψαράδες να συνεργαστούμε και να επιζήσουμε;