Ο πρόεδρος της ECSA κ. Πάνος Λασκαρίδης, μιλώντας στο συνέδριο της «Ναυτεμπορικής» είπε τα εξής: Πολλά από τα θέματα που ήθελα να αναφέρω ευτυχώς τα κάλυψαν με πολύ καλό τρόπο οι προηγούμενοι ομιλητές, κυρίως ο Πρόεδρος μου και ο φίλος μας ο Γιώργος ο Αλεξανδράτος.

Ξέρετε όταν σε κάποιον δίνουμε ένα θέμα να μιλήσει συνήθως αυτός αφήνει το θέμα στην άκρη και λέει τα δικά του. Και λίγο πολύ το ίδιο θα κάνω και εγώ σήμερα. Θέλω να σας μιλήσω με δυο λόγια για το πώς βλέπουμε εμείς οι Ευρωπαίοι αλλά και οι πραγματικοί Ευρωπαίοι τα θέματα της ναυτιλίας σε αντίθεση με τον τρόπο με τον οποίο τα βλέπουμε εμείς εδώ και τι προκύπτει από αυτό και τι κατά τη γνώμη μου πρέπει να κάνουμε και οι ευρωπαίοι σαν συνολικοί εκπρόσωποι της ναυτιλίας αλλά και εμείς εδώ στην Ελλάδα. Καταρχήν δεν έχουμε απόλυτα συμφωνήσει μεταξύ μας εμείς οι Έλληνες με τους Ευρωπαίους για το τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε «ναυτιλία».  Για εμάς εδώ στην Ελλάδα η ναυτιλία είναι τα καράβια μας, τα φορτία μας, οι καπεταναίοι μας, οι μηχανικοί μας, οι εταιρείες μας που διαχειριζόμαστε, τα στελέχη των επιχειρήσεων μας κλπ. Στην Ευρώπη η έννοια της ναυτιλίας έχει μία πολύ ευρύτερη διότι εκεί συμπεριλαμβάνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό όλο το πλέγμα των παραναυτιλιακών δραστηριοτήτων -αυτό που λέμε εδώ ως cluster- αλλά όχι μόνον αυτό. Συμπεριλαμβάνονται τα λιμάνια, και κατά συνέπεια η λιμενική πολιτική, η ναυσιπλοΐα των ποταμών στην Ευρώπη, πάρα πολλές βιομηχανίες και βιοτεχνίες που έχουν σχέση με τη ναυτιλία. Δηλαδή υπάρχει μία πολύ ευρύτερη ερμηνεία και χρήση του όρου της ναυτιλίας. Αυτό έχει πολλά συγκεκριμένα αποτελέσματα είτε σε συνέδρια, είτε σε πολιτικά θέματα είτε στο πώς προσεγγίζουμε τους πολιτικούς της Ευρώπης. Και καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας αυτή τη διαφορά. Εδώ στην Ελλάδα τώρα ξεκινάει επίσης επιτέλους μία προσπάθεια να προσεταιριστούμε και να πλησιάσουμε το cluster, τις παραναυτιλιακές αυτές δραστηριότητες και με μία φράση και εκεί συμπίπτει η ευρωπαϊκή πολιτική με την ελληνική- είναι ότι καλό είναι να προσεταιριστούμε, να ακουμπήσουμε και να έρθουμε κοντά με το cluster, αλλά πάντοτε θέτοντας σαν προτεραιότητα και σαν πρώτο πυλώνα όλου αυτού του συνόλου της ναυτιλίας τον εφοπλισμό και την πλοιοκτησία.

Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό στην Ευρώπη, ο απλούστατος λόγος είναι ότι το cluster έχει πολύ περισσότερη πολιτική δύναμη διότι αντιπροσωπεύει περισσότερους ψήφους. Επίσης υπάρχει μία μεγάλη διαφορά στην ερμηνεία, όχι τόσο στην ερμηνεία αλλά κυρίως στην εκτίμηση της βαρύτητας και της σημασίας των διαφορετικών τομέων της ναυτιλίας μεταξύ Ευρώπης και ημών εδώ στην Ελλάδα. Εμείς εδώ στην Ελλάδα ως ναυτιλία καταλαβαίνουμε τη ναυτιλία στην οποία κυρίως δραστηριοποιούμαστε εμείς, τη μεγάλη διεθνή υπερπόντια ναυτιλία. Στην Ευρώπη υπάρχει μία πολύ ισχυρότερη αντιπροσώπευση και μία πολύ μεγαλύτερη δύναμη για εκείνο το μικρό περίπου 25, 20-25% της ευρωπαϊκής ναυτιλίας που δεν είναι ναυτιλία σαν τη δική μας. Δηλαδή τη ναυτιλία των μικρών αποστάσεων, τη ναυτιλία των τακτικών γραμμών, τη ναυτιλία των ποταμών, τη ναυτιλία των επιβατηγών πλοίων, τη ναυτιλία της Βορείου Θαλάσσης και του Στενού της Μάγχης γιατί; Γιατί απλούστατα, πρώτα από όλα, η ναυτιλία αυτή έχει πολύ δυνατές και ισχυρές πολιτικές προσβάσεις που εμείς δεν τις έχουμε και, δεύτερον, γιατί πολύ απλά βρίσκεται καθημερινά μπροστά στα μάτια του μεγάλου πληθυσμού της Ευρώπης. Αλλά κυρίως μπροστά στα μάτια των πολιτικών της Ευρώπης, εκείνων οι οποίοι ασχολούνται και καθορίζουν τη ναυτιλιακή πολιτική. Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πάρα πολλές άλλες οργανώσεις μεταξύ των οποίων και πάρα πολλές με διάφορα και ποικίλα συμφέροντα και ενδιαφέροντα όπως οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και λοιπά και λοιπά. Άρα λοιπόν μια πολύ μεγάλη προσπάθεια και προτεραιότητα την οποία πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι να προσπαθήσουμε εμείς, όχι υποχρεωτικά οι Έλληνες, αλλά όλοι εμείς που έχουμε αυτή τη μεγάλη υπερπόντια ναυτιλία να την ξαναφέρουμε στο προσκήνιο και να δώσουμε στην Ευρώπη να καταλάβει ότι αυτή είναι η ναυτιλία η οποία παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο. Αυτή είναι η ναυτιλία η οποία κρατάει την Ευρώπη ζωντανή. Αυτή είναι η ναυτιλία που ενσαρκώνει αυτό το ευφυολόγημα που λέμε ότι αν δεν υπήρχε, ο μισός πλανήτης θα πάγωνε κι ο άλλος μισός θα πείναγε πράγμα το οποίο δυστυχώς τα τελευταία πολλά χρόνια δεν έχουμε καταφέρει να το περάσουμε ούτε στους συναδέλφους μας στην Ευρώπη, ούτε όμως κυρίως σε αυτό που λέμε opinion makers και κυρίως και περισσότερο ακόμα στους πολιτικούς της Ευρώπης.

Πρέπει να προσπαθήσουμε λοιπόν να εξηγήσουμε το εξής: δέστε σήμερα σε τι κατάσταση βρίσκεται η Ευρώπη. Σε καθόλου καλή κατάσταση. Είναι εμπλεγμένη σε μία σειρά από μεγάλες και σπουδαίες αντιπαραθέσεις. Πάρτε την αντιπαράθεση για τους εμπορικούς ανταγωνισμούς, για τον εμπορικό πόλεμο μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών. Πάρτε το θέμα το μεταναστευτικό. Πάρτε το θέμα των αντιθέσεων μεταξύ των ισχυρώς ανεπτυγμένων κρατών του Βορρά και των πλέον επικίνδυνων χωρών του Νότου, η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής, δεν έχει μία ενιαία αμυντική πολιτική, δεν έχει μία ενιαία εξωτερική πολιτική, δεν έχει μία ενιαία οικονομική πολιτική. Δεν έχει τίποτα από όλα αυτά. Και όπως ξέρουμε αυτός που δεν έχει τίποτα δεν είναι και τίποτα. Τι έχει μόνο η Ευρώπη; Τι της έχει απομείνει ως πολύ ισχυρό στρατηγικό όπλο; Μόνο ο τεράστιος και πολύ σπουδαίος εμπορικός της στόλος ο οποίος καλύπτει το 40% της παγκοσμίου χωρητικότητας. Ένας στόλος ο οποίος όπως είπαμε κινεί ένα τεράστιο ποσοστό του παγκόσμιου εμπορίου. Και πράγματι αυτό είναι το μόνο σημαντικό και μεγάλο διεθνούς εμβέλειας όπλο που έχει η Ευρώπη. Αυτό λοιπόν πρέπει να το προστατεύσουμε. Πρέπει η Ευρώπη να το προστατεύσει. Και για αυτό πρέπει κανείς να απευθύνει έκκληση σε όλους αυτούς τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, επαναλαμβάνω το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο από το οποίο κυρίως εκπορεύονται οι πλέον απαιτητικές και επιθετικές πολιτικές εναντίον της ναυτιλίας. Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία είναι συγκεντρωμένη στο Ευρωπαϊκό σύστημα σκέψης, στην Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία της, αλλά ακόμα ακόμα πολλές φορές και στο συμβούλιο των υπουργών, να σταματήσουν να σηκώνουν το δάχτυλο προς τη ναυτιλία. Να σταματήσουν να πιέζουν και να πρεσάρουν τη ναυτιλία σαν να φταίει η ναυτιλία για όλα τα κακά του κόσμου. Κυρίως στα θέματα φυσικά τα οποία σήμερα μας ενδιαφέρουν που είναι τα περιβαλλοντικά θέματα ή και το θέμα του 2020 το οποίο ανέπτυξαν οι προηγούμενοι ομιλητές είτε το γενικότερο θέμα του περιβάλλοντος το οποίο είναι ακόμα σημαντικότερο και θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια. Λοιπόν δε μπορούμε να χτυπάμε το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τον οδηγό του αυτοκινήτου ότι αυτός φταίει για τις εκπομπές των αυτοκινήτων. Όλα αυτά στα οποία αναφέρθηκε ο Πρόεδρος προηγουμένως, οι νηογνώμονες οι οποίοι κρύβονται αλλά κυρίως η επιθετική πολιτική της Ευρώπης η οποία επιθυμεί να επιβάλλει στη ναυτιλία αυστηρότερους και επιθετικότερους κανονισμούς από ότι το διεθνές σύστημα που καθορίζει τους κανονισμούς της Διεθνούς Ναυτιλίας. Πρέπει λοιπόν αντί για να μας σηκώνει το δάχτυλο και να μας δακτυλοδείχνει η Ευρώπη να σταθεί στο πλευρό μας, να είναι πίσω μας, να μας υποστηρίξει ούτως ώστε η ναυτιλία να μπορέσει να συνεχίσει να εκτελεί αυτό το σκοπό τον οποίο εκτελεί και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις τις οποίες  έχει οι οποίες πάρα πολύ γρήγορα είναι μεγάλες και πολλές. Είναι κυρίως η διάσταση μεταξύ στενά ερμηνευόμενης Ευρωπαϊκής ναυτιλιακής πολιτικής και των διεθνών κανονισμών, πράγμα το οποίο αντανακλάται σε πολλά θέματα. Από την διαχείριση του έρματος, από το περιβάλλον, από τις διαλύσεις πλοίων και λοιπά. Είναι το θέμα του ανταγωνισμού της ευρωπαϊκής ναυτιλίας ένα πολύ σοβαρό θέμα. Αναφέρθηκε προηγουμένως. Να θυμίσω ότι η είχε γινει μία πολύ μεγάλη και σοβαρή μελέτη πριν από δύο χρόνια συγκρίνοντας τις συνθήκες στην Ευρώπη με τα πέντε μεγαλύτερα άλλα ναυτιλιακά κέντρα κυρίως της Άπω Ανατολής. Το θέμα της ανισοβαρούς δυνατότητας των επενδυτών από την Άπω Ανατολή να επενδύουν στην Ευρώπη σε αντίθεση με την έλλειψη της δυνατότητας των ευρωπαίων επενδυτών να επενδύουν παραδείγματος χάρη στην Κίνα, το να αγοράσει Ευρωπαίος λιμάνι στην Κίνα θεωρείται αδιανόητο. Ενώ για τους Κινέζους θεωρείται απολύτως θεμιτό να επενδύουν σε ναυτιλιακές εγκαταστάσεις στην Ευρώπη.

Τέλος, χρειαζόμαστε και εμείς οι Έλληνες εδώ να καταλάβουμε ότι η ναυτιλία δεν είναι μόνο τα καράβια μας, είναι αυτό το ευρύ φάσμα το οποίο προσπάθησα με πολύ λίγα λόγια να σας περιγράψω. Και να βγούμε και εμείς προς τα έξω να κάνουμε την φωνή μας πιο δυνατή. Είμαστε τώρα σε μία ιδιαιτέρως ευνοϊκή περίπτωση διότι σε πολλούς ναυτιλιακούς οργανισμούς ηγούνται Έλληνες πάρα πολύ άξιοι συνάδελφοι οι οποίοι προβάλλουν ακριβώς τις θέσεις τις οποίες σας περιέγραψα μόλις τώρα. Και έτσι έχουμε μία δυνατότητα ενωμένοι να σώσουμε τη φωνή μας πιο δυνατά και να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας με καλύτερο τρόπο.

Θέλω να σας ευχαριστήσω που με ακούσατε και να ευχαριστήσω και την ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ για την τιμή που μου έκανε. Σας ευχαριστώ θερμά.
Συμπτωματικώς φεύγω για αεροδρόμιο γιατί σήμερα το βράδυ έχουμε τη συνεδρίαση του διοικητικού Συμβουλίου της ECSA όπου εκεί θα επαναλάβω κατά γράμμα αυτά τα οποία μου δώσατε την ευκαιρία να σας πω σήμερα.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.