ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Το τελευταίο “μπάρκο” του καπετάν Μάκη Αγούδημου

Ο καπετάν Γεράσιμος Αγούδημος είχε έναν αυθορμητισμό που δεν τον έχω συναντήσει σε κανένα άλλο πλοιοκτήτη. Ήταν επιθετικός όταν διεκδικούσε τα αιτήματα του και γενναιόδωρος με τους πολιτικούς του φίλους. Απο μικρό παιδί έδειξε ότι “δεν μασάει” όπως λένε τη λιμανιάτικη γλώσσα. Μαθητής του Δημοτικού Σχολείου στον Πειραιά, σε ηλικία 12 ετών, δεν δίστασε να πει, παρουσία των συμμαθητών του, στον δάσκαλο του, όταν του έβαλε 8 στο απολυτήριο του: “ήταν καλά όταν ο πατέρας μου σου έδινε τα πουκάμισα, τώρα γιατί μου έβαλες αυτόν τον βαθμό;”. Το περιστατικό αυτό μου το έχουν μεταφέρει όταν ζούσαν τα δίδυμα αδέλφια Αντώνης και ο Μιχάλης Ντεντιδάκης που ήταν συμμαθητές με τον Μάκη. Με την ίδια συμπεριφορά αντιμετώπιζε και όλους όσους δεν του έκαναν τα χατίρια.
Ο καπετάν Μάκης πριν μπει στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες διαχειρίζονταν ποντοπόρα πλοία και γύρω στο 1987 άρχισε να ασχολείται με την ακτοπλοία. Η εμφάνιση του στο υπουργείο Ναυτιλίας ήταν εντυπωσιακή. Τον πρωτοείδα επί υπουργίας Στάθη Αλεξανδρή. Οι άριστες οικογενειακές σχέσεις που είχε με τον πανίσχυρο τότε σύμβουλο του Ανδρέα Παπανδρέου Αντώνη Λιβάνη του “άνοιγαν όλες οι πόρτες”. Ο πανέξυπνος Κεφαλονίτης, που κατάγεται από το χωριό Αγία Ευφυμία αξιοποίησε στο έπακρο τον αναπτυξιακό νόμο 1262/1982 και εξασφάλισε μεγάλες επιδοτήσεις και βέβαια και τις απαραίτητες σκοπιμότητες. Όταν ανέλαβε υπουργός ο Γιώργος Κατσιφάρας το 1993 μπήκε δυναμικά στα Δωδεκάνησα εκτοπίζοντας σταδιακά τη ΔΑΝΕ. Στη συνέχεια κυριάρχησε σε όλες τις γραμμές και πήρε και αρκετές επιδοτούμενες γραμμές. Την περίοδο της παντοδυναμίας του Παντελή Σφηνιά πώλησε την G.A. Ferries, αλλά μετά το ναυάγιο του “Εξπρές Σαμίνα” που έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου του 2000 και την αυτοκτονία του Π. Σφηνιά, που έγινε στις 29 Νοεμβρίου του ίδιου έτους “ξαναπήρε” την εταιρία μέχρι που έκανε μια νέα ρύθμιση – αγορά με την Τράπεζα Πειραιώς. Η κόντρες του με τον υπουργό Σταύρο Σουμάκη εκείνη την περίοδο ήταν ομηρικές που ήταν και ένας από τους λόγους που ο Στ. Σουμάκης έχασε την βουλευτική του έδρα στον Πειραιά. Ο Πειραιάς γέμισε αφίσες κατά του τότε υπουργού και με προβολή των αιτημάτων του καπετάν Μάκη. Δήλωνε φίλος και οπαδός του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά πάντοτε “έβρισκε άκρες” όταν ερχόταν στην κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Ο βασικός του συνομιλητής ήταν ο γενικός γραμματέας Φώτης Χρηματόπουλος.
Όμως, τα προβλήματα άρχισαν μετά την άνοδο του Κώστα Καραμανλή στην εξουσία. Ήταν η εποχή του “πολέμου κατά των νταβατζήδων”. Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης έκλεισε τις πόρτες και τα οικονομικά ζητήματα “στρίμωξαν” τον καπετάν Μάκη. Τότε βρήκαν νεκρό και τον εξ απορρήτων έμπιστο του Γιώργο Καμπαγιάννη, με μία σφαίρα στο κεφάλι πάνω στο κρεβάτι του. Το 2009 έχασε όλες τις άγονες γραμμές, ενώ ζητούσε επίμονα και τα 9 εκατ. ευρώ που του όφειλε το Ελληνικό Δημόσιο από την εξυπηρέτηση των νησιών. Έτσι, σταδιακά ακινητοποιήθηκαν τα 8 πλοία του και οι 600 ναυτικοί και 100 περίπου υπάλληλοι του και πράκτορες μπήκαν σε περιπέτειες. Στη συνέχεια ο επιβλητικός με την εμφάνιση του Γεράσιμος Αγούδημος εξαφανίστηκε από την Ακτή Μιαούλη. Λέγεται ότι ζούσε στο Λουγκάνο της Ελβετίας τα τελευταία χρόνια μέχρι που η “πιάτσα” έμαθε ότι ο καπετάν Μάκης αναχώρησε για το τελευταίο του “μπάρκο”…
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Το κείμενο είναι από το βιβλιο μου ΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ, που εκδόθηκε το 1996

Ο Γεράσιμος Αγούδημος είναι ένας Κεφαλονίτης εφοπλιστής που μεγάλωσε στον Πειραιά. Ξεκίνησε τη ναυτική του καριέρα ως ναύτης σε βαπόρα της Μεσογείου Σιγά – σιγά εξελίχθηκε σε όλες βαθμίδες και έγινε πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού. Σε ένα ταξίδει του στην Αίγυπτο γνώρισε τη Ροδάνθη Κωσταρά, την οποία λίγα χρόνια αργότερα νυμφεύθηκε. Μαζί απέκτησαν πέντε παιδιά. Τον Αλέξανδρο, τη Μιλένα, την Νταλιάνα, τον Νικόλαο και την Δήμητρα. Με τη βοήθεια της γυναίκας του Ροδάνθης, η οποία ήταν γλωσσομαθής, καλλιεργημένη και εργαζόταν σε ναυτιλιακό γραφείο του Πειραιά απόκτησε το πρώτο του πλοίο, στο οποίο ταξίδευε ο ίδιος.
Το 1986 έγινε ιδιαίτερα γνωστός, όταν έκανε δηλώσεις με τις οποίες στήριζε τις επιλογές της κυβέρνησης και του τότε υπουργού Ναυτιλίας Στάθη Αλεξανδρή. Έπειτα από λίγους μήνες ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος έγινε υπουργός Ναυτιλίας και ο Γ. Αγούδημος εξασφάλισε δύο άδειες σκοπιμότητας και μπήκε στην ακτοπλοία.
Με άλλες υπουργικές αποφάσεις των υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών η αγορά των δύο πλοίων ενετάχθη στον αναπτυξιακό νόμο 1262/1982 και ο Γ. Αγούδημος πήρε για το “Νταλιάνα” 700 εκατομμύρια δραχμές επιχορήγηση και δάνειο 440 εκατομμύρια δραχμές, ενώ η συμμετοχή του ανήλθε στα 250 εκατ. δραχμές. Επίσης, για το “Μιλένα” ο Γ. Αγούδημος πήρε επιχορήγηση 920 εκατομμύρια δραχμές και δάνειο 314 εκατ. δραχμές, ενώ η συμμετοχή του στην επένδυση ήταν 587 εκατ. δραχμές. Το 1988 εξασφάλισε άλλες δύο άδειες και δρομολόγησε τα πλοία “Ροδάνθη” και “Δήμητρα”. Το “Ροδάνθη” το πώλησε αργότερα στον Βαγγέλη Βεντούρη και το “Δήμητρα” στον Βασίλη Αγαπητό. Πήρε αργότερα επί υπουργίας Γ. Κατσιφάρα άλλες τέσσερις άδειες και κυριάρχησε στις γραμμές των Δωδεκανήσων.
Το 1993, ο τότε υπουργός Αλέξανδρος Παπαδόγγονας δεν ικανοποίησε πλήρως τις απαιτήσεις του Γ. Αγούδημου για δρομολόγηση ενός πλοίου του. Έτσι, ο Κεφαλονίτης εφοπλιστής πραγματοποίησε στις 12 Ιουλίου “τελετή υποστολής σημαίας” στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο του “Ρομίλντα” σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η αντιπολιτευτική του αυτή κίνηση προφανώς βοήθησε όταν ήρθε και πάλι στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, στο να του χορηγηθούν τρεις ακόμη άδειες σκοπιμότητας και δρομολόγησε ισάριθμα πλοία με λιμάνια προσέγγισης τη Ρόδο, την Κω, την Πάτμο την Κάλυμνο και άλλα μικρότερα νησιά των Δωδεκανήσων.
Το 1996 ο ανταγωνισμός με την ΔΑΝΕ ήταν μεγάλη και τότε ο Γ. Αγούδημος συνεργάστηκε με τον Εμμανουήλ Βαρβέρη και τον Σκουλάκη και με μια επιθετική κίνηση μέσω Χρηματιστηρίου εξασφάλισαν μεγάλο ποσοστό μετοχών της ΔΑΝΕ. Όμως, στην καθοριστική γενική συνέλευση των μετόχων που έγινε τον Ιανουάριο του 1996 έχασαν για μερικές χιλιάδες ψήφους.