ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ Ν. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Η οικογένεια Παναγιωτίδη συνεχίζει τη ρότα της

Δυναμική επιστροφή στη
ναυτιλία από την τρίτη γενιά

Τον Μάρτιο του 2008 ο Γαβριήλ Παναγιωτίδης συμπεριελήφθη μαζί με
άλλους τρεις Έλληνες στη λίστα του «Forbes» με τους
δισεκατομμυριούχους του πλανήτη με περιουσία 1,3 δις δολάρια. Ο
“Βίλλυ”, όπως τον αποκακαλούν οι φίλοι του μαζί με τους Σπύρο Λάτση,
Γιώργο Οικονόμου και Ιωάννη Κούστα είχε ένα κοινό χαρακτηριστικό με
τους άλλους τρεις: είχαν την κύρια δραστηριότητα τους στη ναυτιλία,
ενώ οι τρεις τους διέθεταν εισηγμένη ναυτιλία στο χρηματιστήριο της
Νέας Υόρκης. Λίγα χρόνια όμως μετά “έχασε” το δημιούργημα του, την
Excel Maritime που διέθετε 50 πλοία. Σήμερα, ωστόσο, η ναυτιλιακή
κοινότητα παρακολουθεί με ικανοποίηση ότι τα δύο παιδιά του Γαβριήλ, η
Ισμήνη και ο Πέτρος, συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε
ο παππούς τους στη δεκαετία του ΄70. Η τρίτη γενιά της οικογένειας
Παναγιωτίδη εμφανίζεται σήμερα με δυναμικό τρόπο και διάθεση να
επεκτείνει με ταχείς ρυθμούς τις ναυτιλιακές της επιχειρήσεις,
αναλαμβάνοντας σημαντικές πρωτοβουλίες και αποδεικνύοντας ότι τα νέα
παιδιά των Ελλήνων εφοπλιστών, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν τις
εμπειρίες της θάλασσας μέσα απο τα πλοία, διαθέτουν εξαιρετικές
γνώσεις γύρω από τη διαχείριση ναυτιλιακών εταιριών.

Η Ισμήνη, κόρη του Γαβριήλ, με την εταιρία Pavimar, που επανέφερε το
όνομα “Παναγιωτίδης Βίλλυ Μαριτάιμ” στη ναυτιλία το 2014 σχεδόν
ταυτόγχρονα με την “απώλεια” της διαχείρισης της εισηγμένης εταιρίας,
διαχειρίζεται σήμερα 12 ποντοπόρα φορτηγά πλοία. Μέσα σε τέσσερα
χρόνια η εταιρία αγοράζοντας πλοία από “δεύτερο χέρι” κατόρθωσε να
ξαναμπεί στις παγκόσμιες θαλάσσιες μεταφορές. Η πιο πρόσφατη αγορά
είναι ενός πλοίου bulk carrier που η χωρητικότητα είναι 83.051 dwt το
οποίο κατασκευάσθηκε το 2006 στο ιαπωνικό ναυπηγείο Tsuneishi
Shipbuilding στην τιμή των 13,8 εκατ. δολαρίων. Προηγουμένως είχε
πωλήσει δύο πλοία βάζοντας στα ταμεία της το ποσό των 39,9 εκατ.
δολαρίων. Η Ισμήνη ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Boston University
και πήρε μεταπτυχιακό στη ναυτιλία από το Cass Business School του
Λονδίνου.
Ωστόσο, το μεγάλο εγχείρημα επιχειρείται από τον Πέτρο Παναγιωτίδη,
αδελφό της Ισμήνης, ο οποίος διευθύνει την ναυτιλιακή εταιρία Castor
Maritime. Πρόθεση της εταιρίας είναι η εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο
χωρίς να αντλήσει νέα κεφάλαια, αλλά αρχίσει να διαπραγματεύεται η
μετοχή της αμέσως μετά την ένταξη της στο “ταμπλό”. Η Castor
διαχειρίζεται το πλοίο Magic P, το οποίο κατασκευάσθηκε το 2004 και η
συνολική χωρητικότητα του είναι 76.500 dwt, αγοράσθηκε έναντι 7,5
εκατομμυρίων δολαρίων. Η χρηματιστηριακή αγορά του OTC Markets Group
δίνει τη δυνατότητα της ανταλλαγής μετοχών οι οποίες εκδόθηκαν εκτός
ΗΠΑ με μετοχές που ήδη διαπραγματεύονται.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Στις αρχές της δεκαετίας ο πατέρας του Γαβριήλ, εισήλθε στη ναυτιλία.
Τότε διέθετε μια μικρή βιοτεχνία κατασκευής καρφιών. Όμως, το 1978
πέθανε και ανέλαβε ο γιος του τη διαχείριση της εταιρίας, που εκείνη
την εποχή φοιτούσε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά. Σε ηλικία
22 ετών “πήρε στους ώμους του” το μάνατζμεντ και είκοσι χρόνια
αργότερα, το 1998, εξαγόρασε την εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρία Β-Η
Maritime Carriers και την οποία ονόμασε Excel Maritime. Το 2005 ο Γ.
Παναγιωτίδης έκανε το μεγάλο άλμα και έβαλε τις μετοχές της εταιρίας
να διαπραγματεύονται στο New York Stock Exchange. Στην κορύφωση της,
η εταιρία διέθετε 18 πλοία με μέσο όρο ηλικίας στα 13 έτη , από τα
οποία τα 10 ήταν panamax, 2 supermax 6 handymax. Ακολουθεί η εξαγορά
της εταιρίας του Σταμάτη Μόλαρη Quintana με το ποσό των 2,4 δις
δολαρίων. Ο Στ. Μόλαρης, που είχε παραμείνει στο γκρουπ αποχώρησε και
άρχισε νέα προσωπική διαδρομή.

Τα άλματα του “Βίλλυ” δεν σταμάτησαν, αφού είχε εισέλθει και στη
ναυτιλιακή εταιρεία Torm,
που ήταν εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Δανίας και στην SeaStar, που
εκείνη την εποχή ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Κύπρου και
κατείχε μετοχές της ΑΝΕΚ και της Hellenic Seaways. Στην Torm
Steamship Company κατείχε το 52% του μετοχικού κεφαλαίου η οποία τότε
διαχειριζόταν 85 πλοία.
Όμως, μετά άρχισαν τα προβλήματα και ο “Βίλλυ” προσπάθησε να βάλει
την εταιρία στο
Chapter 11 για να ζητήσει προστασία από τους πιστωτές. Παράλληλα
πέτυχε συμφωνία με δώδεκα τράπεζες για τις δανειακές της υποχρεώσεις
που ανέρχονταν σε 921 εκατ. δολάρια. Με την εξαγορά και απορρόφηση
της Quintana Maritime πρόσθεσε στο στόλο της εταιρίας του 35 πλοία
μεταφοράς ξηρού φορτίου ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε 50 πλοία που η
συνολική χωρητικότητα τους ανέρχονταν σε 4.401.090 dwt. Εκείνη τη
χρονιά, έφθασε στην 10η θέση της κατάταξης με τους μεγαλύτερους
Έλληνες εφοπλιστές με βάση τη χωρητικότητα του στόλου τους, σύμφωνα με
την ετήσια επισκόπηση της Naftiliakis. Επίσης, αναδείχθηκε από τους
«Lloyd’s List» ως Greek Shipping Newsmaker της χρονιάς. Ήταν μια εποχή
που ο ενθουσιασμός έσφυζε στα ιδιόκτητα γραφεία της στην Κηφισιά και
με υπηρεφάνεια έδειχνε στους επισκέπτες του το τεράστιο εστιατόριο
όπου έτρωγαν δωρεάν οι υπάλληλοι του. Όμως τα σύννεφα άρχισαν να
σκεπάζουν τον ουρανό και το πρωινό της Τρίτης 27 Μαίου του 2014 όταν
τα αμερικανικά επενδυτικά σχήματα Oaktree Capital και Howard Marks με
δικαστικές αποφάσεις κατέσχεσαν το κτίριο και όλη την περιουσία της
μητρικής εισηγμένης εταιρίας Excel. Είχε βέβαια προηγηθεί η απώλεια
του ελέγχου της Torm. Η επιθετική κίνηση των αμερικανών επενδυτών
έγινε γιατί δεν καταβλήθηκε το ποσό των 50 εκατ. δολαρίων που είχε
συμφωνηθεί για την αναδιάρθρωση του χρέους της εταιρίας που προέβλεπε
τη διατήρηση του 8% των μετοχών από το 40% που κατείχε, ενώ του
επέτρεπαν και τη συνέχιση της διαχείρισης της.