Ο Γιάννης Πλακιωτάκης είναι ο 80ος υπουργός Ναυτιλίας, με δεδομένο ότι στα 83 χρόνια λειτουργίας του υπουργείου Ναυτιλίας ορκίσθηκαν συνολικά 80 υπουργοί. Από τη θέση του “σκιώδους υπουργού της αντιπολίτευσης” συνδέθηκε ο νέος υπουργός με την πραγματικότητα της Ακτής Μιαούλη. Τώρα, καλείται να υλοποιήσει τις σκέψεις και τις ιδέες που αυτά τα χρόνια έμαθε και συζήτησε με εκπροσώπους των φορέων της ναυτιλίας.
Στην δεύτερη επίσημη εμφάνιση του, που έγινε στη Βουλή, περιέγραψε την στρατηγική του και την κωδικοποίησε σε έξι τομείς:
- Στη ναυτιλία, στο σύνολό της, και στη ναυτική εκπαίδευση.
- Στην πολιτική για τα λιμάνια.
- Στοο σχέδιό για το Λιμενικό Σώμα και στον κρίσιμο ρόλο του στη ναυτιλία και την ασφάλεια.
- Στην ακτοπλοΐα.
- Στον θαλάσσιο τουρισμό.
- Στο πεδίο της νησιωτικής πολιτικής.
Στις διαπιστώσεις του ο υπουργός επεσήμανε ότι “οι Έλληνες αυτή την περίοδο ναυπηγούν 223 πλοία συνολικής χωρητικότητας 25 εκατομμυρίων τόνων dw, καλύπτοντας το 13% επι του συνόλου των πλοίων που βρίσκονται υπό κατασκευή”, αλλά πρόσθεσε ότι “πρόκειται ίσως για ιστορικό χαμηλό το οποίο πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κινητοποιήσει”. Αμέσως, τόνισε ότι “το εθνικό νηολόγιο φθίνει συνεχώς, ενώ την ίδια ώρα ο Ελληνόκτητος εμπορικός στόλος αναπτύσσεται – εξίσου – συνεχώς και είναι εθνικά αναγκαίο και επείγον να ανακοπεί άμεσα και να αναστραφεί η πτωτική πορεία του εθνικού νηολογίου πριν η κατάσταση αυτή εξελιχθεί σε μη αναστρέψιμη, με δραματικές συνέπειες τόσο στην εθνική μας οικονομία όσο και την απασχόληση των Ελλήνων ναυτικών”.
Προανήγγειλε ότι “κάθε διοικητική πράξη ή δράση που σχετίζεται με το πλοίο και τον Έλληνα ναυτικό πρέπει να απλουστευθεί και αυτή την απλούστευση των διαδικασιών μπορεί να μας την προσφέρει μόνο η πλήρης ψηφιοποίηση του Εθνικού Νηολογίου” και επεσήμανε: “Μόνο έτσι θα επιτύχουμε ένα flag-drain. Θα ανακόψουμε δηλαδή την έξοδο των πλοίων από το εθνικό νηολόγιο και συνάμα θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις εκείνες που θα ανοίξουν τον δρόμο για την επιστροφή των πλοίων των Ελλήνων, πίσω στην Ελληνική σημαία. Οφείλουμε επίσης να δούμε άμεσα και το εθνικό θεσμικό πλαίσιο της ναυτιλίας, να εξετάσουμε την επάρκειά του, να αξιολογήσουμε την ικανότητά του να ανταποκριθεί στο σύγχρονο ναυτιλιακό γίγνεσθαι, να κωδικοποιήσουμε και να συστηματοποιήσουμε το διάσπαρτο των ναυτιλιακών νομοθετημάτων και να προχωρήσουμε σε καινοτόμες νομοθετικές πρωτοβουλίες, άρρηκτα συνδεδεμένες με τις εξελίξεις που μας περιβάλλουν, όπως για παράδειγμα η παραγωγή ειδικής νομοθεσίας για τις εξορύξεις πετρελαίου στις ελληνικές θάλασσες”.
Επίσης, ο υπουργός Γ. Πλακιωτάκης τόνισε ότι “το νηολόγιο της νέας εποχής που οραματιζόμαστε δεν είναι αυτοσκοπός. Εντάσσεται σε μια ολοκληρωμένη ναυτιλιακή πολιτική που λαμβάνει υπόψη της την βελτίωση των όρων απασχολησιμότητα των Ελλήνων ναυτικών καθώς και την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης.Μια σύγχρονη ναυτική εκπαίδευση πρέπει να στοχεύει στην παραγωγή στελεχών ικανών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας αγοράς εργασίας που επηρεάζεται καθοριστικά και διαρκώς από τις τεχνολογικές εξελίξεις.
Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός πρέπει να επαναπροσδιοριστεί το δομικό πλαίσιο της ναυτικής εκπαίδευσης, ώστε να εξαλειφθεί η δυσαναλογία μεταξύ των απαιτήσεων της αγοράς εργασίας και των αναγκαίων γνώσεων και δεξιοτήτων που χρειάζονται πλέον”.
Μιλώντας για τα λιμάνια ο υπουργός υπογράμμισε ότι “θα προχωρήσουμε με ταχείς ρυθμούς στην επικαιροποίηση της Εθνικής Στρατηγικής Λιμένων, λαμβάνοντας υπόψιν μας και τους στόχους της περιφερειακής ανάπτυξης. Οι προτεραιότητες μας είναι οι εξής :
- Για τα δέκα λιμάνια ανώνυμες εταιρίες, βέλτιστη αξιοποίηση κάθε λιμένα ξεχωριστά μετά από αξιολόγηση και μελέτη βιωσιμότητας σε συνεργασία με το ΤΑΙΠΕΔ.
- Εκσυγχρονισμός και βελτίωση των λιμενικών υποδομών με στόχο την μεγιστοποίηση του οφέλους που παράγουν τα Ελληνικά λιμάνια σε οικονομικό και αναπτυξιακό επίπεδο με όρους αειφορίας.
- Μόχλευση χρηματοδότησης με κινητοποίηση δημοσίων, ιδιωτικών και κοινοτικών πόρων.
- Επιτάχυνση της ολοκλήρωσης των επενδυτικών και αναπτυξιακών σχεδίων των λιμένων του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
- Εξορθολογισμός του συστήματος των δημοσίων φορέων και δομών που ασχολούνται με τα λιμάνια”